മനസ്സിൽ അപൂർണമായ ചിന്തകൾ കയറി കൂടുന്ന നിമിഷങ്ങളുണ്ട്
ചിലത് ഉണങ്ങാത്ത മുറിവിലെ പച്ച ഞരമ്പിൽ തോടും പോലെ വേദനിപ്പിച്ചു കളയും,
വേറെ ചിലത് മാനത്തൂന്നു കടലിലേക്ക്‌ ഒലിച്ചിറങ്ങിയ സുലൈമാനിച്ചുവപ്പു പോലെ കൊതിപ്പിച്ചു അടുപ്പിക്കും.
ചിലതിനു അറ്റം കാണിക്കാതെ മനസ്സ് കുഴപ്പിക്കുന്ന അനന്തതയും
ചിന്തകളൊക്കെ കൂട്ടി പെറുക്കി ഒരു സ്വപ്ന സാഹിത്യം രചിക്കാൻ തോന്നും ചിലപ്പോ
അക്ഷരങ്ങളോടുള്ള പ്രണയം മാത്രമാണ് തടസ്സം .
ചിന്തകൾക്ക് നിറവും താളവും വരുമ്പോളാവണം സ്വപ്നങ്ങളായി പരിണമിക്കുന്നത് .