നുറുങ്ങി തകർന്ന ആത്മാവിന്റെ കഷ്ണങ്ങളൊക്കെ
വാരി പെറുക്കി ഒരു തോണീലിട്ട് തനിയെ തുഴഞ്ഞു പോയി
ഏതേലും ഒന്നല്ല ഒരു കര സ്വന്തായിട്ട്‌ ഉണ്ടാക്കണം
എന്നിട്ടോ ??
ചിരിക്കു ചുണ്ടീന്നു വിട്ടു പോവാൻ മടി തോന്നുംവിധം ചിരിക്കണം
ആ മുറിഞ്ഞ കഷ്ണങ്ങളെണ്ടല്ലോ, അതൊക്കെ ഇപ്പൊ ശലഭങ്ങൾ ആയി മാറീട്ടെണ്ടാവും
സ്വപ്നങ്ങളെ നക്ഷത്രങ്ങളിൽ ഒട്ടിച്ചു വെച്ച് മാനം നോക്കി കിടക്കൂ,
മിന്നാമിനുങ്ങുകൾ ഉണ്ടിപ്പോ നിന്നെ ഉമ്മ വെച്ചുറക്കാൻ
തുമ്പി പെണ്ണെ... നിറങ്ങളൊക്കെയും വാരി പൂശി കൊണ്ട് പറക്കാം..
ലേബൽ : ഒരു ആത്മഗതാഗതം